فرّ و فرار بمعنى فرار كردن و گريختن است. قُلْ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْفِرارُ إِنْ فَرَرْتُمْ مِنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ احزاب:16. راغب گويد: اصل آن بيان سنّ چهار پا است.ظاهرا گاهى مراد از آن شدت بى ميلى و عدم رضا است. چنانكه در آيه فوق و آيه قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقِيكُمْ ... جمعه: 8.پيداست كه فرار انسان از مرگ همان شدت بىميلى او بمرگ و تلاش در راه نمردن است.