اشاره بچشم و پلك و ابرو «غَمَزَهُ بِالْعَيْنِ وَ الْجُفْنِ وَ الْحاجِبْ:اشارَ إليْه» وَ إِذا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغامَزُونَمطففين: 30. چون مؤمنان بر آنها گذر ميكردند چشمك مىزدند يعنى بيكديگر با چشم و غيره اشاره ميكردند بقصد اهانت بر مؤمنان. اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن نيست.
غمض
چشم پوشى. تساهل.«غمض غمضا: تساهل». وَ لا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ وَ لَسْتُمْ بِآخِذِيهِ إِلَّا أَنْ تُغْمِضُوا فِيهِ بقره: 267. در انفاق مال، پست آنرا منظور مكنيد كه خودتان آنرا نميگيريد مگر آنكه چشم بپوشيد. راغب گفته: «غَمَضَ عَيْنَهُ وَ اغْمَضَها» چشم رويهم گذاشتن است و بطور استعاره بتساهل و تغافل گفته شود.
غمّ
پوشاندن. «غمّه غمّا:غطّاه». ابر را از آن غمام گويند كه آفتاب و آسمانرا مىپوشاند وَ ظَلَّلْنا عَلَيْكُمُ الْغَمامَ ... بقره: 57. ابر را بشما سايبان كرديم. حزن و اندوه را از آن غمّ گويند كه سرور و حلم را مىپوشاند و مستور ميكند وَ قَتَلْتَ نَفْساً فَنَجَّيْناكَ مِنَ الْغَمِّ طه: 40.يكنفر را كشتى پس تو را از غصّه و گرفتارى آن نجات داديم.إِذْ تُصْعِدُونَ وَ لا تَلْوُونَ عَلى أَحَدٍ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْراكُمْ فَأَثابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِكَيْلا تَحْزَنُوا عَلى ما فاتَكُمْ وَ لا ما أَصابَكُمْ ... آل عمران: 153. آنگاه كه فرار ميكرديد و بكسى توجّه نمىنموديد و پيغمبر از دنبال شما ندايتان ميكرد پس خدا