116.يعنى: آنگاه كه خدا فرمود: اى عيسى پسر مريم آيا تو بمردم گفتهاى كه مرا و مادرم را جز خدا دو معبود بگيريد؟ گفت: پاك و منزّهى تو، مرا نرسد آنچه بمن سزاوار نيست بگويم.اين آيه بقرينه آيات ذيل مخصوصا آيه: قالَ اللَّهُ هذا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ ... مائده: 119. راجع بقيامت است و در قيامت واقع خواهد شد.
خرافه صلب
نصارى عقيده دارند: هر كه بردار آويخته شود ملعونست. آنگاه اصرار دارند كه عيسى عليه السّلام بدار آويخته شد و قتل او با آن وضع كفّاره گناهان است. و آنحضرت فديه گناهان بشر است. پولس در رساله غلّاطيان فصل 3 بند 13 گويد: مسيح ما را از لعنت شريعت فدا كرد چونكه در راه ما لعنت شد چنانكه مكتوب است:ملعونست هر كه بردار آويخته شود.يوحنّاى رسول در رساله اول باب دوم بند اول ميگويد: اى فرزندان من، اينرا بشما مىنويسم تا گناه نكنيد و اگر كسى گناهى كند شفيعى داريم نزد پدر يعنى عيسى مسيح عادل. و اوست كفّاره بجهت گناهان ما و نه