حیات پس از مرگ

علی محمّد اسدی

نسخه متنی -صفحه : 209/ 30
نمايش فراداده

فصل سوم:برزخ در آيينه وحى

آيات برزخ

«حَتى اِذا جاءَ اَحَدَهُم الْمَوتُ قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلّى اَعْمَلُ صالِحا فيما تَرَكْتُ كَلاّ اِنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَ مِنْ وَرائِهم بَرزخٌ اِلى يَومِ يُبْعَثُونَ»(1)

[كافران در فراموشى و غفلتند] تا آنگاه كه يكى از آنها را مرگ فرارسد[آگاه و پشيمان گشته] گويد: پروردگارا! مرا به دنيا بازگردان! شايد گذشته‏ام را جبران كرده و كارهاى نيك انجام دهم!

[به او خطاب شود] هرگز! آنچه مىگويى، اينك بىفايده است و از لحظه مرگ تا روزى كه برانگيخته شوند، «برزخ» و فاصله است.

اين آيه، تنها آيه‏اى است كه از نظر لفظ و معنى، كاملاً تصريح

(1). مؤمنون (23) آيه 99 ـ 100.