به گونه اى كه درالمدونه الكبرى 68/1 مى خوانيم پيشواى مالكيان مى گويد: يك بار عمرحمد و سوره نخواند و چون وى را گفتندتو حمد و سوره نخواندى پرسيد پشت خم كردن و پيشانى بر زمين نهادن چگونه بود گفتند نيكو. گفت پس باكى نيست. " اين سخن را بنياد كار نتوان گرفت و من برآنم كه هر كس چنين كند بايد نماز را از سر بگيرد هر چندكه هنگامش گذشته باشد و هم درباره كسى كه در دو ركعت از نماز ظهر و عصريا عشا، حمد و سوره نخواند مى گويد: نمازش پذيرفته نيست و بايد آن را از سر بخواند و هر كه حمد و سوره را در بيشتر ركعت ها نخواند بايد نماز رادوباره بخواند و اگر در پاره اى از آن ها بخواند و در پاره اى نخواند نيز بايد نماز را دوباره بخواند و اگر در دو ركعت، آن را بخواند و در دو ركعت آن را نخواند نيز بايد نماز را دوباره بخواند، از هر نمازى كه خواهد باشد.
و گفت: هر كس خواندن حمد را فراموش كند تا آن جا كه سوره را بخواند بايد برگردد و حمد را بخواند و پس از آن، سوره را بخواند و گفت: روا نيست بجاى حمد و سوره اى كه در يك ركعت نخوانده در ركعت ديگر دوبار بخواند. و هم درباره كسى كه سوره حمد را در دو ركعت نخوانده و چيزى جز حمد را خوانده گويد كه: بايستى نمازش را ازسر بگيرد و هم درباره مردى كه در يك ركعت از نمازهاى واجب حمد و سوره را نخوانده گويد: آن ركعت با هر دو سجده اش نديده گرفته مى شود و ارجى به آن نبايد نهاد.