اين ها سربلندى هائى است كه گردن فرازى با يارى آن بالانشين مى گردد
و يادگارهائى است كه آن چه را بر جاى مانده شيرين مى نمايد
آن است ابوطالب كه ويژگى ها و چگونگى اش را بازگو مى كنيم
و زبان روشنگران ازنمودن پايگاه او بسى كوتاه است
مرزبرترى هاى او از هر ستايشى فراتر مى رود
و ما با يادى از او تنها دل ها را زنده مى داريم
و اين هم از چكامه دانشور روشنگر آئين، پيشواى ما استاد عبدالحسين صادق عاملى كه جانش با پاكان باد. مى گويد:
اگر او نبود نه جاى گام مسلمانان استوار مى شد
و نه چشمه يگانه پرستى در جوى هاى خود روان مى گرديد
بهترين كسى را كه از ميان همه شهرنشينان و بيابان گردان برخاست
او تا آن جا كه در توان داشت پناه داد و پشتيبانى نمود و نيازهاى وى را با خود برابر انگاشت
آن نگهبانى تلخى كه نمود تنها نه به انگيزه پيوند خويشاوندى بود
و نه براى جنبش رگ او كه براى كشش به برادرزاده اش خون در آن به جوش آمده.