امام بزرگوار زاهد " شمس الدين ابو عبد الله محمد بن محمد جلالى نسائى شافعى " مى گويد: " در يكى از كتابهاى شيخ امام مسعود طرازى خواندم: امام ابو حامد غزالى وصيت كرده بود كه شيخ ابو بكر نساج طوسى، شاگرد شيخ امام ابو القاسم كرسانى او را پس از مردن بخاك بسپارد، هنگامى كه او ابو حامد را بخاك سپرد از قبر كه خارج شد، رنگ خساره اش سخت متغير شده بود. علت را از او پرسيدند و او چيزى نگفت. او را آنقدر به خدا سوگند دادند كه مجبور شد و گفت او را كه در قبر گذاشتيم، از رو برويب قبله، دست راستى مشاهده كردم كه بيرون آمد.
و از هاتفى شنيدم كه مى گفت: دست محمد غزالى را در دست سيد مرسلين محمد مصطفى عربى صلى الله عليه و اله قرار بده آن دست را در دست او قرار دادم و بيرن آمدم و اينست حال من كه مى بينيد ".
"نويسنده گويد:" در واقع " غزالى " مى دانست كه اين نساج در سرمه كشيدن بر چشم او را كه از آغاز او هدايت كرده، تا به انجام هدايتش را ادامه دهد، و مى دانست كه او در پرداختن خرافات بافنده بى نظيرى است. من گمان مى كنم اين دست " غزالى " را كه در دست پيامبر " محمد " صلى الله عليه و اله قرار گرفته، آن دستى نباشد كه كتاب " احياء " را كه آكنده از اباطيل و گمراهيها است و ديگر كتابهاى او را كه امثال قصه رويت و سرمه را در بر گرفته، نوشته است.