صفحه‌ى 86
مىرساندند، از ميان برداشت. اصولًا اين دو صفت از صفات مؤمن است، كه در جاى عدالت با كمال قدرت و جرأت اجراى عدالت كند، و هيچ عاطفه نشان ندهد و در مورد عطوفت هم كمال محبت و شفقت را بنمايد. براى جامعه «مأمن» يعنى پناهگاه مسلمان و غير مسلمان در سايه حكومت او در امن و آسايش باشد به راحتى زندگى كند و بيم نداشته باشد. اين كه مردم از اين حكام مىترسند، براى اين است كه حكومت آنها روى قواعد و قوانين نيست قلدرى است. ليكن در حكومت شخصى مانند حضرت امير (عليه السلام)، در حكومت اسلامى، خوف براى كسانى است كه خائناند ظالمند متعدى و متجاوزند ولى براى عموم مردم ترس و نگرانى مفهوم ندارد.
در (آيه دوم) مىفرمايد:. يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أطيعُوا اللَّه و أطيعُوا الرَّسُولَ وَ أُوليِ الْامْرِ مِنْكُم.. در روايت است كه آيه اول (.. ان تؤَدّوُا الْاماناتِ إلى اهلِها..) مربوط به ائمه (عليهم السلام) است، و آيه حكم به عدل (و إذا حكمتم بين الناس..) مربوط به امراء مىباشد، و اين آيه (أطيعوا اللَّه..) خطاب به جامعه مسلمين است. به آنان امر مىفرمايد كه از خدا در احكام الهى و رسول اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) و اولى الامر يعنى ائمه پيروى و اطاعت كنند از تعاليمشان پيروى و از احكام حكومتى آنان اطاعت نمايند.
عرض كردم كه اطاعت از اوامر خداى تعالى غير از اطاعت از رسول اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) مىباشد. كليه عباديات و غير عباديات، احكام شرع الهى اوامر خداوندى است. رسول اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) در باب نماز هيچ امرى ندارد و اگر مردم را به نماز وا مىدارد، تاييد و اجراى حكم خداست. ما هم كه نماز مىخوانيم اطاعت امر خدا را مىكنيم.
و اطاعت از رسول اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) غير از. طاعة اللَّه. مىباشد. اوامر رسول اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) آن