صلح از ذهن انسان سرچشمه مى گيرد.
هر انسانى، در محيطى سالم و به دور از كشمكش و درگيرى، مى تواند با ارزش هاى زندگى آشنا شود، خود و ديگران را دوست بدارد، به همه احترام بگذارد و بياموزد كه حق ندارد حيات را از كسى دريغ كند.
جنگ نيز از ذهن انسان سرچشمه مى گيرد.
پس بايد از كودكى، ريشه ى جنگ را در ذهن مردم خشك كرد و به جاى آن، نهال صلح، تفاهم، شكيبايى و عدالت كاشت.
موضوع اين كتاب نيز درباره ى واقعيتى به نام جنگ در يوگسلاوى سابق و آرزوى صلح در ذهن تك تك افراد خانواده ى «دوگاليچ» و مردم بوسنى هرزگووين است.
بيشتر بخش هاى كتاب از زبان «اديتا» دختر 16 ساله ى اين خانواده نقل شده است و در بخش هايى نيز پدر، مادر و برادر خانواده در مورد اتفاقاتى كه برايشان افتاده است، توضيحاتى مى دهند.
سرنوشت خانواده ى «دوگاليچ» از سرنوشت اكثر خانواده هاى بوسنيايى بهتر است و بر آنان چندان ستمى نرفته است.
زيرا آنان توانستند به آلمان پناهنده شوند و چند سالى در اين كشور زندگى كنند.
كارين كوسترر، نويسنده ى كتاب، جلد دوم آن را نيز بر مبناى بازگشت اديتا به وطن به رشته ى تحرير درآورده كه آن را نيز با نام «با من به بوسنى مى آيى؟» ترجمه كرده ام.
اين كتاب ضد جنگ، خون ريزى، برادركشى و ملى گرايى و مروّج صلح و آشتى است.
زيرا هيچ انسانى نبايد به دليل عقايد مذهبى، نژاد، رنگ پوست، زبان و عقايد خود مورد ظلم و تعدّى قرارگيرد و آزار ببيند.
در پايان لازم مى دانم از مساعدت هاى بى دريغ كاركنان سفارت بوسنى هرزگووين در ايران، كه مرا براى يافتن پاره اى از اسامى و اصطلاحات يارى دادند، سپاسگزارى كنم.
ذكر اين نكته نيز لازم است كه بخش هايى از كتاب، كه در آن ها اديتا به شرح فرايض دينى و آداب و رسوم مسلمانان مى پردازد، به دليل مشابهت با آداب و رسوم ما حذف شده است.
صديقه وجدانى