تفسیر نور

صفحه ى 116

كرده است: الف: از جبهه نرفتن به جاى پشيمانى شادند. ب: جهاد با مال و جان بر ايشان سنگين است. ج: ديگران را از جبهه رفتن منع مى كنند.

طبق آيات گذشته، منافقان مانع كمك مالى ديگران مى شدند، مطابق اين آيه نيز از حضور در جبهه، تخلّف مى كنند و ديگران را هم دلسرد مى كنند.

پيام ها:

1- شادى به خاطر نرفتن به جبهه و تخلّف از فرمان پيامبر، نشانه ى نفاق است.

«فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ»

2- بدتر از جبهه نرفتن، شكستن قداستِ رهبرى و تخلّف از فرمان اوست.

«بِمَقْعَدِهِمْ خِلافَ رَسُولِ اللَّهِ»، نفرمود: «بمقعدهم عن الجهاد»

3- اطاعت بى چون و چرا از رسول خدا لازم است. «بِمَقْعَدِهِمْ خِلافَ رَسُولِ اللَّهِ»

4- مؤمنِ ترسو، از منافق جداست. ترسو كمك مالى مى كند، ميل قلبى براى جهاد هم دارد. امّا منافقان، نه كمك مى كنند و نه ميل كمك دارند. «كَرِهُوا أَنْ يُجاهِدُوا»

5- منافقان براى باز داشتن مردم از جهاد، با تبليغ دلسرد كننده و اخلال گرى، مشكلاتى چون گرم بودن هوا را بهانه قرار مى دهند. «قالُوا لا تَنْفِرُوا فِي الْحَرِّ»

6- در آستانه ى جنگ بايد آماده باشيم تا شايعات و سخنان دلسرد كننده ى منافقان را به سرعت خنثى كنيم. «قالُوا»، «قُلْ»

7- در پاسخگويى به تبليغات دشمن، از اصطلاحاتِ خودش استفاده كنيم. «الْحَرِّ»، «أَشَدُّ حَرًّا»

8- ياد معاد، عامل حركت به سوى جبهه است، «قُلْ نارُ جَهَنَّمَ» مؤمنان واقعى هرگز گرمى هوا را مانع جهاد نمى دانند.

9- منافقان، ظاهربين اند و شناخت عميق ندارند. «لَوْ كانُوا يَفْقَهُونَ»

فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَ لْيَبْكُوا كَثِيراً جَزاءً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ

پس به سزاى آنچه (با دست خود) كسب مى كردند، كم بخندند و بسيار بگريند.