هان (اى مسلمانان)! اين شماييد كه آنان را دوست مى داريد، ولى آنها شما را دوست نمى دارند، در حالى كه شما به همه ى كتاب ها(ى آسمانى) ايمان داريد (ولى آنها به كتاب شما ايمان نمى آورند.) و هرگاه با شما ديدار كنند (منافقانه) مى گويند: ما ايمان آورديم، و چون ( با هم) خلوت كنند، از شدّت خشم بر شما، سر انگشتان خود را مى گزند. بگو: به خشمتان بميريد، همانا خداوند به درون سينه ها آگاه است.
1- تشخيص روحيات دشمن و انگيزه هاى حقيقى خود، بسيار دقيق است، به همين جهت در صدر آيه، كلمه ىها براى هشدار و تنبيه آمده است.
2- دوستى بايد دو جانبه باشد وگرنه مايه ى ذلّت و خودباختگى و احساس حقارت است.تحبّونهم و لا يحبّونكم
3- مسلمان به تمام كتب آسمانى پيشين ايمان دارد، گرچه ديگران به قرآن ايمان نياورند.تؤمنون بالكتاب كلّه
4- به هر اظهار ايمانى اطمينان نكنيد.قالوا امنّا و اذاخلوا...
5 - گمان نكنيد محبّت شما، دشمنان كينه توز را نسبت به شما دلگرم مى كند.تحبّونهم... عضّواعليكم الانامل من الغيظ
6- انگيزه هاى درونى، بازتاب بيرونى دارد. در آيه قبل:قدبدت البغضاء من أفواههم در اين آيهعضّواعليكم الانامل من الغيظ
7- دشمن نسبت به شما غضب ندارد، غيظ دارد. غيظ در مواردى بكار مى رود كه ظرف انسان از غضب پر شده باشد.من الغيظ
8 - يكى از امدادهاى الهى، افشاى روحيه هاى دشمن براى مسلمانان است، تا اغفال نشوند و هوشيار باشند.وما تخفى صدورهم اكبر... و اذا خَلوا عضّوا عليكم الانامل...
9- دشمنان خود را تحقير كنيد.موتوا بغيظكم
10- گاهى مسائل روانى چون حسد وكينه، انسان را تا سرحد مرگ پيش مى برد.موتوا بغيظكم
11- برخورد اسلام با منافقانِ موذى، شديدتر از كافران يكرنگ است.اذا لقوكم قالوا آمنّا... موتوا بغيضكم
12- گاهى اعلان نفرت و نفرين لازم است. كافران كينه توز و منافقان حيله گر شايسته ى نابودى هستند.موتوا بغيظكم
13- به بهانه ى جذب كفّار، به آنها محبّت نكنيد، زيرا گاهى انگيزه ى واقعى محبّت، طمع يا ترس و يا خودباختگى است.انّ اللّه عليم بذات الصدور
14- خداوند به اسرار دلها آگاه است.عليم بذات الصدور
اگر باور كنيم كه خداوند همه چيز را مى داند، كمتر دست به حيله و فريب مى زنيم. منافقان توطئه گر نيز بدانند كه خداوند عملكرد آنان را مى داند و به موقع پاسخ خواهد داد.