و آنان ، مردم را از آن (پيامبر و قرآن ) باز مي دارند و خود نيز از آن دور و محروم مي شوند، (ولي بدانند كه ) جز خودشان را هلاك نمي سازند، و(لي ) نمي فهمند.
((ينئون )) از ريشه ي ((نأي ))، به معناي دور كردن است .
برخي از اهل سنت ، در تفسير خود اين آيه را درباره ابوطالب دانسته و گفته اند كه وي مردم را از آزار پيامبر نهي مي كرد ولي خودش ايمان نمي آورد و از مسلمان شدن دوري مي جست و برخي آيات ديگر را هم در اين باره مي دانند (مثل توبه 113، قصص 56)، ولي به نظر پيروان مكتب اهل بيت ، ابوطالب از بهترين مسلمانان است و دلايل ايمان ابوطالب پدر عزيز حضرت علي (ع) بسيار است كه به بعضي از آنها اشاره مي كنم :.
1- جملاتي كه شخص پيامبراكرم (ص ) و اهل بيت :درباره ايمان او فرموده اند، بهترين دليل بر ايمان اوست .
2- حمايت هاي بي دريغ وي از پيامبر در شرائط بسيار سخت .
3- اقرارهاي ابوطالب كه در اشعار خود نسبت به پيامبر و رابطه خود با خدا دارد.
4- سفارش هاي او به همسر و فرزند و برادرش حمزه كه از اسلام و نماز و پيامبر حمايت كنند.
5- حزن و اندوه فراواني كه براي پيامبر(ص ) به خاطر فوت ابوطالب پيدا شد.
6- ابوبكر و عباس گواهي دادند كه ابوطالب هنگام مرگ ، كلمات ((لااله الاّاللّه و محمّد رسول اللّه )) مي گفت .
7- رسول خدا (ص ) بالاي منبر براي ابوطالب دعا كرد و جنازه ي او را تشييع نمود و به حضرت علي (ع) دستور كفن كردن او را داد. تنها بر او نماز گذاشته نشد زيرا تا آن روز نماز ميّت واجب نشده بود، چنانكه بر خديجه هم نماز گزارده نشد.
8- حضرت علي (ع) در نامه اي به معاويه نوشتند كه بسيار فرق است ميان پدر من ابوطالب با پدر تو ابوسفيان .
9- رسول خدا (ص ) فرمود: من در قيامت ، شفيع پدر و مادر و عمويم ابوطالب هستم .
10- در حديث مي خوانيم كه خداوند به رسول خود وحي كرد كه آتش بر پدر و مادر و كفيل تو حرام است .
11- در مسلمان بودن فاطمه بنت اسد3 كه از زنان خوش سابقه و مهاجر است ، شكّي نيست و اگر ابوطالب مسلمان نبود، هرگز رسول خدا(ص ) اجازه نمي داد كه شوهر اين زن ، مردي بي ايمان باشد. (285) .
1- كفّار و مشركان ، همواره در تلاش براي كارشكني و بازداشتن مردم از گوش دادن به قرآن بودند. (و هم ينهون عنه ...)
2- دوري از پذيرفتن حق ، سبب به هلاكت انداختن خود انسان مي شود. (و ما يهلكون الاّ انفسهم )
3- شعور واقعي ، يافتن راه حق ّ است و گم كردن راه حق ّ و رهبر حق ّ، از سوي هر كه باشد، بي شعوري است . (و ما يشعرون )
285-الغدير، ج 7و; 8و الصحيح من السيره ، ج 1، ص 134،َ142