البتّه ما مي دانيم كه آنچه مي گويند، تو را اندوهناك مي كند، (ولي غم مخور و بدان كه ) آنان (در واقع ) تو را تكذيب نمي كنند، بلكه (اين ) ستمگران آيات خدا را انكار مي كنند.
در شأن نزول آيه آمده است كه : دشمنان پيامبر (ص ) آن حضرت را امين و صادق مي دانستند، ولي مي گفتند: اگر او را تصديق كنيم ، قبيله و موقعيّت ما تحقير مي شود. گاهي هم مي گفتند: او صادق است ولي خيال مي كند به او وحي شده ، از اين روي ، اين گونه آيات الهي را تكذيب مي كردند.
امام صادق (ع)درباره ي ((لا يكذّبونك )) فرمود: يعني آنان نمي توانند گفتار و مدّعاي تو را ابطال كنند. (300) .
1- رهبر نبايد از تكذيب مخالفان محزون شود. به همين دليل ، خداوند پيامبرش را دلداري مي دهد و حمايت مي كند. (قد نعلم انّه ليحزنك )
2- خداوند به حالات دروني انسان آگاه است . (قد نعلم انّه ليحزنك )
3- تكذيب پيامبر، تكذيب خداست ، همان گونه كه بيعت با پيامبر، بيعت با خداوند است . (لايكذّبونك ولكن الظالمين بايات الله يجحدون )
4- با توجّه به مشكلات و تكذيب و جسارت هاي بزرگتر به ديگران ، مشكل خود را آسان بدانيم . (لايكذّبونك ... بآيات الله يجحدون )
5- مخالفان رسول خدا، با مكتب طرفند، نه با شخص . (لايكذّبونك ... بآيات اللّه يجحدون )
6- تكذيب آيات الهي ، هم ظلم به خود است ، هم ظلم به رسول اللّه ، هم ظلم به مكتب و هم ظلم به نسل هاي بعد. (ولكن ّ الظالمين بآيات اللّه يجحدون )
300-تفسير عيّاشي