آيه: 32 وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلاَّ لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ - تفسیر نور سوره الأنعام نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر نور سوره الأنعام - نسخه متنی

محسن قرائتی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آيه: 32 وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلاَّ لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ

ترجمه:

و زندگي دنيا جز بازي و سرگرمي نيست و البتّه خانه ي آخرت ، براي تقوا پيشگان بهتر است . آيا نمي انديشيد?.

نكته ها:

اگر دنيا مزرعه ي آخرت قرار نگيرد، بازيچه مي شود و مردم مانند كودكاني كه سرگرم به اسباب بازي هايي چون مال و مقام و مانند آن شده اند. مثل صحنه ي نمايش كه يكي لباس شاه مي پوشد، ديگري نقش نوكر را بازي مي كند و سوّمي وزير مي شود، ولي ساعتي بعد كه همه ي لباسها و نقش ها كنار مي رود، مي فهمند كه همه ي عناوين ، خيالي بيش نبود.

خير بودن آخرت به خاطر آن است كه هم لذّت هايش آميخته به رنج نيست و هم زودگذر و موهوم و خيالي نيست .

با توجّه به آيات ديگر قرآن ، نبايد اين آيه را دعوت به رهبانيّت و ترك دنيا دانست .

كلمه ي ((لعب )) به كاري گفته مي شود كه قصد صحيحي در آن نباشد و كلمه ي ((لهو)) به كاري گفته مي شود كه انسان را از كارهاي مهم و اصلي باز دارد. (299) .

شباهت دنيا به لهو و لعب از جهاتي است :.

الف : دنيا مثل بازي ، مدّتش كوتاه است .

ب : دنيا مثل بازي ، تفريح و خستگي دارد و آميخته اي از تلخي و شيريني است .

ج : غافلان بي هدف ، بازي را شغل خود قرار مي دهند.

د: دنياگرايي مثل بازي ، انسان را از اهداف مهم باز مي دارد.

پيام ها:

1- دنيا محوري ، فكري كودكانه و پوچ است . (لهو ولعب معمولا كار كودكان است و سرگرم شدن به دنيا انسان را از آخرت باز مي دارد) (لهو ولعب )

2- راه نجات از حسرت آخرت ، فكر و تعقّل است . (يا حسرتنا... أفلا تعقلون )

3- خردمند، فريب دنيا را نمي خورد. (و للدّار الاخره خير... أفلا تعقلون )

4- بكار نگرفتن انديشه ، زمينه توجّه به دنيا وغفلت از آخرت است . (أفلاتعقلون )

5- غفلت از آخرت ، سبب توبيخ است . (أفلا تعقلون )

6- تعقّل و تقوا، ملازم يكديگرند. (يتّقون أفلاتعقلون )


299-مفردات راغب

/ 166