آيه: 20 الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءهُمُ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ
ترجمه:
كساني كه به آنان ، كتاب (آسماني ) داديم (يهود و نصاري )، محمّد را همانند فرزندان خود مي شناسند (و بشارت هاي انبيا و كتب آسماني پيشين را منطبق بر آن حضرت مي بينند، ولي حاضر به پذيرفتن آن نيستند) پس كساني كه به (فطرت و رشد و سعادت آينده ) خودشان زيان زدند، ايمان نمي آورند.نكته ها:
اين آيه ، مشابه آيه ي 146 سوره ي بقره است .هم نام و نشان پيامبر اسلام (ص ) در تورات وانجيل بوده وعلماي اهل كتاب ، او را به عنوان پيامبر موعود به مردم بشارت مي دادند، و هم اخلاقيّات حضرت و يارانش در كتب آنان بوده است : (محمّد رسول اللّه والّذين معه أشدّاء علي الكفّار رحماء بينهم ... ذلك مثلهم في التوراه و مثلهم في الانجيل كزرع...) (275) .شناخت فرزند، اصيل ترين و قديمي ترين شناخت هاست . چون او را از هنگام تولّد مي شناسند، ولي شناخت برادر و پدر و مادر براي انسان ، ماه ها پس از تولّد است چنانكه شناخت همسر نيز پس از ازدواج مي باشد. از اين رو آيه مي فرمايد: آنان پيامبر را مانند فرزندان خود مي شناسند.پيام ها:
1- خداوند بر اهل كتاب حجّت را تمام كرده و آنان پيامبر اسلام را به خوبي مي شناختند. (الّذين آتيناهم الكتاب يعرفونه )2- پيامبر بايد به گونه اي شناخته شود كه هيچ شكّي در او نباشد. (يعرفونه كما يعرفون أبنأهم )3- تنها شناخت و علم ، مايه ي نجات انسان نيست ، چه بسيار خداشناسان و پيامبرشناسان و دين شناسان كه به خاطر عناد و لجاجت از زيان كارانند. (يعرفونه كما يعرفون ابنأهم الّذين خسروا أنفسهم )4- كتمان حق ّ، سبب سوء عاقبت وخسارت است . (خسروا أنفسهم فهم لايؤمنون )275-فتح ، 29