لطفا منتظر باشید ...
آيه: 42 وَلَقَدْ أَرْسَلنَآ إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ
ترجمه:
و همانا به سوي امّت هاي پيش از تو (نيز پيامبراني ) فرستاديم ، (و چون سرپيچي كردند) آنان را به تنگدستي وبيماري گرفتار كرديم . باشد كه تضرّع كنند.نكته ها:
((بأساء)) به معناي جنگ ، فقر، قحطي ، سيل ، زلزله وامراض مسري و ((ضرّاء)) به معناي غم ، غصّه ، آبروريزي ، جهل و ورشكستگي است .حضرت علي (ع) فرمود: اگر هنگام ناگواري ها مردم صادقانه به درگاه خدا ناله كنند، مورد لطف خدا قرار مي گيرند. (330) مولوي در ترسيم اين حقيقت مي گويد:.پيش حق ّ يك ناله از روي نيازبه كه عمري در سجود و در نماز.زور را بگذار و زاري را بگيررحم سوي زاري آيد اي فقير.پيام ها:
1- بعثت انبيا در ميان مردم ، يكي از سنّت هاي الهي در طول تاريخ بوده است . (لقد ارسلنا الي امم من قبلك )2- تاريخ گذشتگان ، عبرت آيندگان است . (قبلك )3- در تربيت و ارشاد، گاهي فشار وسخت گيري هم لازم است . (اخذناهم بالبأسأ و الضرّاء )4- مشكلات ، راهي براي بيداري فطرت وتوجّه به خداوند است . (يتضرّعون )5- هر رفاهي لطف نيست و هر رنجي قهر نيست . (لعلّهم يتضرّعون )6- همه ي افراد لجوج ، با فشار و در تنگا و سختي قرار گرفتن هم رام نمي شوند. (لعلّهم يتضرّعون )330-تفاسير صافي و نورالثقلين
