لطفا منتظر باشید ...
آيه: 68 وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلاَ تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَى مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ
ترجمه:
و هرگاه كساني را ديدي كه در آيات ما (به قصد تخطئه ،) كندوكاو مي كنند، از آنان روي بگردان تا (مسير سخن را عوض كرده ) وارد مطلب ديگري شوند واگر شيطان تو را به فراموشي انداخت ، پس از توجّه ، (ديگر) با اين قوم ستمگر منشين .نكته ها:
((خوض )) به معناي كندوكاو وگفتگو به قصد تمسخر و تحقير است ، نه براي فهم و درك حقيقت . (375) .((بعد الذّكري )) ممكن است به معناي تذكّر دادن ديگري ، يا به معناي متذكّر شدن خود انسان باشد.سؤال : پيامبران الهي معصوم هستند، پس چگونه در آيه سخن از نفوذ شيطان در پيامبر مطرح شده است ? (ينسينّك الشيطان ).پاسخ : تأثير شيطان در به فراموشي كشاندن ، مسأله اي فرضي است ، مثل آيه ي (لئن اشركت ليحبطن ّ عملك ) (376) يا آيه (ولو تقوّل علينا بعض الاقاويل ) (377) يعني اگر مشرك شوي ، يا اگر به ما نسبتي ناروا بدهي ، نه اينكه چنين شده است .و ممكن است مراد اصلي آيه ، پيروان پيامبرند، نه خود ايشان ، همان گونه كه در فارسي ضرب المثلي است كه ((به در مي گوييم كه ديوار بشنود)).مشابه اين مطلب ، در سوره ي نساءآيه 140 نيز آمده است : (اذا سمعتم آيات الله يكفر بها و يستهزاءبها فلا تقعدوا معهم حتّي يخوضوا في حديث غيره ...) اگر شنيديد كه به آيات الهي كفر مي ورزند يا مسخره مي كنند با آنان منشينيد تا سخن را عوض كنند.در روايات متعدّدي از پيامبر (ص ) و ائمّه معصومين : از همنشيني با اهل گناه ، يا شركت در جلسه اي كه گناه مي شود و انسان قدرت جلوگيري از آن را ندارد نهي شده است ، حتّي اگر آنان از بستگان انسان باشند. حضرت علي (ع) به فرزندش وصيّت كرد: خداوند بر گوش واجب كرده كه راضي به شنيدن گناه و غيبت نشود. (378) .رسول خدا(ص )با استناد به اين آيه فرمودند: كسي كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد، در مجلسي كه در آن امامي سب ّ مي شود و يا از مسلماني عيب جويي مي گردد نمي نشيند. (379) .حضرت علي (ع) ((مجالسه الاشرار تورث سوء الظن ّ بالاخيار)) همنشيني با بدان ، سبب سوء ظن ّ به نيكان مي شود. (380) .پيام ها:
1- غيرت و تعصّب ديني خود نسبت به مقدّسات را به دشمنان نشان دهيد. (اذا رأيت الّذين يخوضون في آياتنا فأعرض عنهم )2- اعراض از بدي ها ومبارزه ي منفي با زشتكاران ، يكي از شيوه هاي نهي از منكر است . (فأعرض عنهم ) 3- توجّه و گوش دادن به سخنان باطل (و ديدن و خواندن كتب و برنامه هاي گمراه كننده ) نكوهيده است . (381) (يخوضون في آياتنا فأعرض عنهم ) البتّه در مواردي كه براي آگاهي و ردّ و پاسخ دادن توسط اهل فن باشد، منعي ندارد.4- به جاي هضم شدن در جامعه ، يا گروه و مجلس ناپسند، وضع آن را تغيير دهيد. (حتّي يخوضوا في حديث غيره )5- اعلام برائت ومحكوم كردن لفظي كافي نيست ، بايد به شكلي برخورد كرد. (فاعرض ... فلاتقعد)6- مجالست با ظالمان نارواست ، پس پرهيز كنيم . (فلا تقعد)7- شرط تكليف ، توجّه و آگاهي است . (امّا ينسينّك الشّيطان ) (فراموشي ، عذر پذيرفته اي است )8- سخن گفتن به ناحق ّ درباره ي آيات قرآن ، (از طريق استهزا، تفسير به رأي ، بدعت و تحريف ) ظلم است . (الظالمين )375-تفسير مجمع البيان
376-زمر، 65
377-حاقّه ، 44
378-تفسير نورالثقلين
379-وسائل ، ج 16، ص 266
380-وسائل ، ج 16، ص 365
381-شايد بتوان براي تحريم كتب و برنامه هاي ضالّه ، به اين آيه استناد كرد
