آيه: 83 وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَاهِيمَ عَلَى قَوْمِهِ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاء إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ
ترجمه:
اين (نوع استدلال ) حجّت ماست كه در برابر قومش به ابراهيم داديم ، هر كس را كه بخواهيم (و شايسته بدانيم ) به درجاتي بالا مي بريم . همانا پروردگارت حكيم و داناست (و بر اساس علم و حكمت مقام انسان ها را بالا مي برد).نكته ها:
آيات قبل درباره ي توحيد و شرك بود و اين آيات به منزله ي جمع بندي آيات گذشته است ، چنانكه امام (ع) فرمود: مراد از ظلم در اين آيه شرك است . (406) .در بعضي روايات مراد از ظلم را شك و ترديد گرفته اند. (407) البتّه شك گاهي غير اختياري و مقدّمه ي تحقيق است ، ولي گاهي جنبه بهانه و تشكيك دارد كه اين نوع دوّم ، ظلم است . (408) .امام باقر (ع) فرمود: اين آيه درباره حضرت علي (ع) نازل شد كه لحظه اي در طول زندگي به سراغ شرك نرفت . (409) .كلمه ي ((لبس )) به معناي پوشاندن است . بنابراين ايمان چون فطري است ، نابود شدني نيست بلكه غبارهايي آن را مي پوشاند.پيام ها:
1- آفت ايمان ، ظلم و شرك و به سراغ رهبران غير الهي رفتن است . (آمنوا و لم يلبسوا ايمانهم بظلم )2- حفظ ايمان ، مهمتر از خود ايمان است . (لم يلبسوا ايمانهم بظلم اولئك لهم الامن )3- امنيّت و هدايت واقعي ، در سايه ي ايمان و عدالت است . (آمنوا... لهم الأمن و هم مهتدون )(نه مؤمنان ظالم ، هدايت يافته اند و نه عدالت خواهان بي ايمان )4- تا ايمان خالص نباشد، دلهره است . (و لم يلبسوا...بظلم ...لهم الأمن )5- علم و حكمت دو شرط لازم براي تدبير و مديريّت است . (ان ّربّبك حكيم عليم ) (با توجّه به اينكه كلمه ((رب ّ)) در لغت به معناي مدير و مربّي آمده است )6- موحّدي كه با برهان و دليل در برابر انحراف هاي جامعه بايستد، داراي درجاتي است . (درجات ) 7- درجات الهي ، حكيمانه به افراد داده مي شود. (نرفع درجات ... حكيم )406-تفسير نورالثقلين
407-تفسير نورالثقلين ; كافي ، ج 2، ص 399
408-تفسير راهنما
409-بحار، ج 23، ص 367