آيه: 41 بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِنْ شَاء وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ - تفسیر نور سوره الأنعام نسخه متنی

آيه: 41 بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِنْ شَاء وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ

ترجمه:

بلكه (در هنگامه هاي خطر) فقط او را مي خوانيد، پس اگر بخواهد آن رنجي كه خدا را به خاطر آن مي خوانيد بر طرف مي كند، و آنچه را براي خداوند شريك مي پنداشتيد (در روز قيامت ) فراموش مي كنيد.

نكته ها:

برداشتن عذاب ، يا براي اتمام حجّت است ، يا به خاطر تغيير حالات قوم . چنانكه در آيه

98- سوره ي يونس مي فرمايد: (لمّا آمنوا كشفنا عنهم عذاب الخزي ) چون ايمان آوردند، عذاب خواري و ذلّت را از آنان برداشتيم .

پيام ها:

1- همه معبودهاي خيالي به هنگام برخورد انسان با حوادث فراموش مي شوند. (بل ايّاه تدعون ... و تنسون ما تشركون ) آنان نه تنها فراموش ، بلكه انكار مي شوند. چنانكه در آيه ي ديگر مي خوانيم : (والله ربّنا ما كنّا مشركين ) (329) مشركان در قيامت با سوگند شرك خود را انكار مي كنند.

2- دعاي خالصانه ، همراه استجابت است . (بل ايّاه تدعون فيكشف )

3- يأس از غير خدا، سبب سرعت در استجابت دعاست . (حرف ((فاء )) در كلمه ي (فيكشف ))

4- استجابت دعا، در اراده و مشيّت حكيمانه ي خداوند است . (فكيشف ....ان شاء )

329-انعام ، 23