همانا پروردگارت براي هر كس بخواهد، روزي را گشاده يا تنگ مي سازد، همانا او نسبت به بندگانش آگاه و بيناست .
در قرآن بطور گسترده درباره ي رزق و روزي ، بحث شده است . برخي از نكات آن آيات عبارت است از: الف : رزق هر جنبنده اي بر عهده خداست .
(مامن دابّهفي الارض الاّعلي اللّه رزقها) (70) ب : سرچشمه ي روزي ، در آسمان است .
(و في السماء رزقكم ) (71) ج : اگر همه ي مردم رزق گسترده داشته باشند، فساد گسترش مي يابد.
(و لو بسط اللّه الرّزق لعباده لبغوا في الارض ) (72) د: مردم بايد تلاش كنند و به دنبال رزق بروند.
(فابتغوا عنداللّه الرّزق ) (73) ه\\\': تقوا از عوامل گشايش و موجب توسعه در رزق است .
(و من يتّق اللّه يجعل له مخرجا و يرزقه من حيث لايحتسب ) (74) حضرت علي (ع) مي فرمايد: ((قدّر الأرزاق فكثّرها و قلّلها و قسّمها علي الضيق و السّعه فعدل فيها ليبتلي من اراد بميسورها و معسورها و ليختبر بذلك الشّكر و الصبر من غنيّها و فقيرها)) (75) خداوند، روزي مردم را با كم و زياد كردن ، تقدير كرد تا هر كه را بخواهد در تنگناها و گشايش ها بيازمايد و غني و فقير را با شكر و صبري كه از خود بروز مي دهد، امتحان و گزينش كند.
1- كمي و زيادي رزق به دست خداست . (يبسط الرّزق لمن يشاء و يقدر)
2- وسعت يا تنگي رزق ، از شئون ربوبيّت خدا وبراي رشد و تربيت انسان هاست . (ان ّربّبك يبسط الرزق ... ويقدر)
3- خواست خداوند بر اساس بصيرت و آگاهي اوست . (لمن يشاء ... خبيرا بصيرا)
4- از ترس فقر خود، بخل نورزيد و براي نفي فقر ديگران تمام اموال خود را يكجا نبخشيد، كه روزي بدست خداست و فقر برخي حكيمانه است . (لاتجعل يدك ... ان ّربّبك يبسط الرزق )
70-هود، 6
71-ذاريات ، 22
72-شوري ، 27
73-عنكبوت ، 17
74-طلاق ، 2
75-نهج البلاغه ، خطبه 91