پس آيا ايمن شده ايد از اين كه شما را در ناحيه ي خشكي (به قهر خود) فرو برد، يا باران ريگ بر شما بباراند، سپس نگهباني براي خود نيابيد?
هلاكت اقوام پيشين ، به گونه هاي متفاوت بوده است ; خداوند برخي متجاوزان و دشمنان را در زمين فرو برد، بعضي را در دريا غرق كرد، بعضي را سنگباران و با صاعقه ي آسماني نابود كرد. پس دست خداوند براي هلاكت كفّار باز است ، اگر امروز شما را از دريا به سلامت به ساحل رساند، گمان نكنيد راهي براي تنبيه شما نيست ، يا ديگر عذاب نمي شويد!
1- به نعمت هاي الهي مغرور نشويم . (نجّاكم ... افأمنتم ) نجات از يك حادثه ، نشانه نجات ابدي نيست ، شايد دروقتي ديگر يا نقطه اي ديگر دچار مصيبت شويم .
2- احساس امنيّت از عقوبت ، زمينه ساز غفلت و تجاوز است . (أفامنتم )
3- انسان در هر لحظه و هر جا كه باشد، در دست قدرت خداست و خشكي و دريا براي قهر خدا فرق نمي كند. (يخسف بكم جانب البرّ)