آنان كسانى هستند كه به بهاى (از دست دادن) هدايت، خريدار ضلالت و گمراهى شدند. امّا اين داد وستد، سودشاننبخشيد و در شمارِ هدايت يافتگان در نيامدند. (ويا به اهداف خود راهى نيافتند.)
منافقان، صاحب هدايتى نبودند كه آنرا از دست بدهند. پس شايد مراد آيه اين است كه زمينه هاى فطرى و عوامل هدايت را از دست دادند. همچنان كه در آيات ديگر مى خوانيم: اشتروا الكفر بالايمان (186) گروهى ايمان را با كفر معامله كردند. و يا اشتروا الحيوة الدّنيا بالاخرة (187) آخرت را با زندگى دنيوى معامله نمودند. ويا والعذاب بالمغفرة (188) آمرزش و عفو الهى را با قهر و عذاب او معامله نمودند. يعنى استعداد ايمان و دريافت پاداش و مغفرت را با اعمال خود از بين بردند.
عاقبت، نور الهى دود شد فطرت حق جوى او، نمرود شد
1- منافق، سود و زيان خود را نمى شناسد ولذا هدايت را با ضلالت معامله مى كند. اشتروا الضلالة بالهدى
2- انسان، آزاد و انتخاب گر است. چون داد و ستد، نياز به اراده وتصميم دارد. اشتروا الضلالة...
3- دنيا همچون بازار است و مردمان، معامله گر و مورد معامله، اعمال و انتخاب هاى ماست. اشتروا... فما ربحت تجارتهم
4- عاقبتِ مؤمن، هدايت؛ على هدىً من ربّهم و سرانجام منافق، انحراف است. ما كانوا مهتدين
5 - منافقان به اهداف خود راهى نمى يابند. ما كانوا مهتدين وبا توجّه به آيات بعد.
186-آل عمران، 177.
187-بقره، 86.
188-بقره، 175.