(البتّه ) شكار دريا و خوراك آن براي شما حلال شده كه توشه اي براي شما و كاروانيان است ، ولي تا وقتي محرم هستيد، صيد صحرايي بر شما حرام است . و از خداوندي كه به سوي او محشور مي شويد، پروا كنيد.
تفسير مجمع البيان وبرخي تفاسير ديگر و كتب فقهي ، از اين آيه استفاده كرده اند كه در حال احرام ، صيد حيوانات دريايي و مصرف آن حلال است ، امّا حيوانات صحرايي ، شكار و مصرفشان حرام است .
البتّه مراد از حيوان دريايي ، آبزيان و حيواناتي است كه در آب زندگي مي كنند، گرچه در رودخانه باشد.
امام صادق (ع) درباره ي ((وطعامه متاعا لكم و للسّياره)) فرمودند: مقصود ماهي نمك زده اي است كه مي خورند. (195) (كه براي مدّت طولاني و در سفرها به وسيله ي نمك زدن مانع فاسد شدن آن مي شدند.).
1- براي افراد محرم ، همه ي راه ها بسته نيست . (خداوند در كنار منع شكار صحرايي ، شكار دريايي را جايز دانسته است .) (احل ّ... حرم )
2- شكار آنگاه حلال است كه براي تغذيه باشد نه تفريح و لغو. (متاعا لكم )
3- منافع و فرآورده هاي دريايي ، تنها مخصوص ساحل نشينان نيست . (متاعا لكم و للسّياره)
4- ساحل نشينان ، در بهره گيري از دريا اولويّت دارند. (لكم وللسياره) (كلمه ((لكم )) قبل از كلمه ((للسياره)) آمده است )
5- صيد حيوانات صحرايي يا خوردن آن در حال احرام ، بي تقوايي است . (حرّم عليكم صيد البرّ ما دمتم حرما و اتّقوالله )
6- به متخلّفان بايد هشدار داد. (واتّقوالله الّذي اليه تحشرون )
7- ايمان به قيامت ومحاسبه ي اعمال ، عامل بازدارنده از گناه است . (واتّقوا الله الّذي اليه تحشرون )
195-كافي ، ج 4، ص 392