ادب در گفتگو

* اكنون كه اين آيه از آداب گفت و گو با رسول اللّه سخن مىگويد، ما نيز كمى درباره دستوراتى كه اسلام براى سخن گفتن دارد، اشاره كنيم:

1 گفتار بايد همراه با كردار باشد وگرنه قابل سرزنش است. (لِمَ تَقولون مالا تَفعلون)(65)

2 گفتار بايد همراه باتحقيق باشد. (هدهد به سليمان عليه السلام گفت: خبرى قطعى و تحقيق شده آورده ام) (بِنَباءٍ يَقين)(66)

3 گفتار بايستى دل پسند باشد. (الطّيّب مِن القَول)(67)

4 گفتار بايد رسا و شفّاف باشد. (قَولاً بَليغاً)(68)

5 گفتار بايد نرم باشد. (قولاً لَينّاً)(69)

6 گفتار بايد بزرگوارانه باشد. (قَولاً كريماً)(70)

7 گفتار بايد قابل عمل باشد. (قَولاً مَيسوراً)(71)

8 با همه اقشار خوب سخن بگوييم، نه تنها با افراد و گروه هاى خاص. (قولوا للنّاس حُسناً)(72)

9 در گفتار بهترين مطلب و شيوه را انتخاب كنيم. (يقولوا الّتى هىَ اَحسن)(73)

10 در گفتار هيچ گونه لغو و باطلى در كار نباشد. (اِجتَنِبوا قَول الزّور)(74) و (عن اللَّغو مُعرضون)(75)