آيه: 97 قَالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَكَ فِي الْحَيَاةِ أَن تَقُولَ لَا مِسَاسَ وَإِنَّ لَكَ مَوْعِدًا لَّنْ تُخْلَفَهُ وَانظُرْ إِلَى إِلَهِكَ الَّذِي ظَلْتَ عَلَيْهِ عَاكِفًا لَّنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُ فِي الْيَمِّ نَسْفًا

ترجمه:

(موسي به سامري ) گفت : پس برو (دور شو)، پس همانا بهره ي تو در دنيا اين است كه (به دردي مبتلا خواهي شد كه دائما) مي گويي : ((به من دست نزنيد)) و همانا براي تو (در آخرت ) ميعادگاهي است كه هرگز از آن تخلّف نخواهد شد. و (اكنون ) به سوي معبودت كه پيوسته آن را پرستش مي كردي نگاه كن ، ما حتما آن را مي سوزانيم (و) سپس خاكستر و ذرّات آن را به دريا خواهيم پاشيد.