نعمت رهبرى و هدايت

(يا قوم اذكروا نعمة اللّه عليكم اذ جعل فيكم انبياء)(359)

«اى قوم، نعمت خدا را برخودتان بياد آريد هنگامى كه بين شما رسولانى را قرار داد.»

همچنين مبلغ بايد بر اين نكته تاكيد كند كه دين اسلام، دين رحمت است و هيچگاه درِ رحمت بر روى بندگان بسته نيست. چه بسا بندگان گناهكارى كه بخواهند توبه كنند و به سوى پروردگارشان بازگردند كه بايد راه را برايشان باز گذاشت ؛

(الم يعلموا انّ اللّه هو يقبل التّوبة عن عباده)(360)

«آيا ندانسته اند كه خداوند توبه بندگانش را مىپذيرد؟»

(غافر الذّنب و قابل التّوب)(361)

«خداوند بخشنده گناه و توبه پذير ا ست.»

اوصاف ديگر خداوند متعال همچون «غفور»، «غفّار»، «رئوف»، «ودود»، نيز حاكى از باز بودن در رحمت است.

رحمت خداوند تنها به پذيرش توبه محدود نمى شود بلكه علاوه بر آن بدى ها و گناهان را نيز تبديل به خوبى و ثواب مىكند؛

(يبدّل اللّه سيّئاتهم حسنات)(362)

(انّ الحسنات يذهبن السّيئات)(363)