نعمت وحدت - قرآن و تبلیغ نسخه متنی

سخن ناشر پيشگفتار مقدّ مه تاريخ تبليغ اهداف و محتواى تبليغ دامنه تبليغ ابزار تبليغ تبليغ براساس آزادى شناخت مخاطب تبليغ و آگاهى لازم تبليغ عملى جايگاه تبليغ بلاغ انذار و تبشير تخويف هدايت و ارشاد دعوت امربه معروف ونهى از منكر قلمرو و مراحل تبليغ ضرورت تبليغ پاداش تبليغ تبليغ براى اتمام حجت عنصر مكان در تبليغ عنصر زمان در تبليغ تفقّد در زمان فقر و گرفتارى ابزار تبليغ آداب تبليغ 2. متصل به وحى الهى 3. بر پايه حق 4. پاك و دلپسند 5. روشن و روشنگر 6. فارق حق و باطل 7. نيكو و شايسته 8. مستدلّ و منطقى 9. حساب شده و سنجيده 10. مايه رشد و كمال 11. بشارت و تشويق 12. جامع و متنوع 13. هشدار و موعظه 14. صريح و قاطع 15. مناسب با مقتضاى حال 16. تناسب سنّ و سخن 17. ساده و آسان 18. شيوا و رسا 19. نرم و آرام 20. مختصر و مفيد 21. هماهنگ و منظم 22. با آهنگ و حركات مناسب صفات مبلّغ 1. آگاهى 2. ايمان به هدف 3. پيشگام 4. با اخلاص 5. عادل و بدور از حب و بغض 6. داراى سعه صدر و استقامت 7. اميدوار به وعده هاى الهى 8. اهل علم و عمل 9. قاطع و با شهامت 10. انتقادپذير 11. حامى محرومان 12. توكل به خدا 13. نرمخو، مهربان و دلسوز 14. مردمى و درد آشنا 15. دورى از جناح ها و احزاب 16. خوش سابقه 17. با صداقت 18. منظم و وقت شناس 19. ساده زيست و بى تكلف 20. متواضع و باگذشت 21. تميز، خوشبو، آراسته ظاهر شيوه هاى تبليغ 1. يادآورى نعمت ها و رحمت هاى الهى نعمت استقلال و آزادى نعمت پيروزى بر دشمن نعمت رزق و روزى نعمت وحدت نعمت رهبرى و هدايت 2. تحريك عواطف 3. سؤال كردن از مخاطب 4. بيان تاريخ و سرنوشت پيشينيان 5. تشويق و تهديد 6. تلقين 7. تشبيه و تمثيل 8. برهان، جدل و مناظره 9. جنگ سرد 10. استفاده از هنر 11. قصه گويى 12. تداعى معانى 13. تعادل ميان دنيا و آخرت 14. شيوه مقايسه كردن 15. شيوه فرض مخالف 16. آماده سازى و ايجاد زمينه 17. معرفى الگوهاى خوب و بد 18. تداوم و تكرار 19. دعوت به مشتركات 20. القاء غير مستقيم 21. القاء تدريجى 22. پرسش و پاسخ وظايف مبلّغ 1. خودسازى و تبليغ عملى 2. تعليم و تربيت 3. تبليغ ولايت و رهبرى 4. مبارزه با طاغوت 5. مبارزه با خرافات 6. احترام به ديگران 7. برخورد مناسب با مخالفان 8. حضور در صحنه 9. آشنايى با علوم اسلامى و احكام شرعى 10. توجه به نسل نو 11. استمداد از خداوند هشدارها: هشدارهايى به مبلغ 1. پرهيز از دنيا و برترى طلبى 2. پرهيز از سخن بدون علم و عمل 3. پرهيز از بدعت، تحريف و التقاط 4. پرهيز از تحليل هاى غلط 5. پرهيز از غفلت 6. پرهيز از نپذيرفتن مسئوليت 7. پرهيز از مواضع تهمت 8. پرهيز از استبداد و تفرقه