لطفا منتظر باشید ...
2. ايمان به هدف
مبلّغ بايد چنان به هدف خود ايمان داشته باشد كه همچون پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم اگر خورشيد را در دستى و ماه را در دست ديگرش قرار دادند،(207) دست از هدف خود برندارد و همچون خضر عليه السلام در گرسنگى و تشنگى نيز رسالت خويش را انجام دهد؛
(استطعما اهلها فابوا ان يضيّفوهما فوجدا فيها جداراً يريد اءن ينقضّ فاقامه)(208).
«موسى و خضر عليهما السلام وارد قريه اى شدند در حاليكه گرسنه بودند از مردم درخواست غذا كردند ولى آنها از مهمان كردنشان خوددارى نمودند (با اينحال) چون در آنجا ديوارى يافتند كه در حال خراب شدن بود خضر ديوار را تعمير و برپا كرد و بى وفايى مردم در اراده آنان اثر نگذاشت.»
مباهله رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم با علماى مسيحيت نشانه ايمان بالاى او به هدف است كه به دشمنان خدا فرمود:
(تعالوا ندع ابناءنا و ابناءكم و نساءنا و نساءكم و انفسنا و انفسكم ثمّ نبتهل فنجعل لعنة اللّه على الكاذبين)(209)
«بياييد، ما فرزندان خود را دعوت مىكنيم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خويش را دعوت مىنماييم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت مىكنيم شما هم از نفوس خود، آنگاه مباهله مىكنيم و در حق يكديگر نفرين مىكنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار مىدهيم.»
