6. فارق حق و باطل
از آنجا كه سخن خدا نور است و روشنى دارد، حق را از باطل جدا مىكند:(و انزل الفرقان)(123) «و خداوند فرقان فرستاد» (فرقان يعنى جدا كننده حق از باطل) سخنى مىتواند مردم را هدايت كند كه حق و باطل را از هم جدا سازد؛
(و اذ آتينا موسى الكتاب و الفرقان لعلكم تهتدون)(124)
«و بياد آريد هنگامى را كه به موسى كتاب و مايه تشخيص حق از باطل داديم به اميد آنكه هدايت شويد.»
(و لقد اتينا موسى و هرون الفرقان و ضياءً و ذكراً للمتقين)(125)
«ما به موسى و برادرش هارون تورات عطا كرديم كه جداكننده حق از باطل و روشنى دل ها و يادآور اهل تقوى است.»
سخنى كه حق را از باطل جدا كند، مىتواند همه مردم دنيا را مورد خطاب قرار دهد و آنان را از عذاب الهى بترساند؛
(تبارك الّذى نزّل الفرقان على عبده ليكون للعالمين نذيراً)(126)
«بزگوار است خداوندى كه (قرآن)، جدا كننده حق از باطل را بر بنده خود نازل فرمود تا ترساننده عالميان از عذاب الهى باشد.»