تفقّد در زمان فقر و گرفتارى - قرآن و تبلیغ نسخه متنی

تفقّد در زمان فقر و گرفتارى

يكى از روحانيون در منطقه تبليغى، مريض شد. پزشكى كه درمان او بدستش بود، گفت: به خاطر خاطره خوشى كه از يك روحانى دارم به ايشان كمك مىكنم. او گفت: دركودكى در حاليكه فقير و بى سرپرست بودم دچار بيمارى لوزتين شده و بسترى بودم. در نيمه هاى شب در آن حالت درد و نااميدى، يك روحانى، به نام آية اللّه فيروزآبادى، در بيمارستانى كه خودش مؤسس آن بود به ديدنم آمد. دستى بر سرم كشيد و يك 2 ريالى به من داد. اكنون ساليان سال از آن واقعه مىگذرد امّا هنوز طعم شيرينى آن خاطره را از ياد نبرده ام. آرى محبت در زمان فقر و بى كسى، سال ها انسان را اسير خود مىكند.

رسول اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم درباره حضرت خديجه مىفرمود: خديجه در زمانى از من حمايت كرد كه ياورى نداشتم و كمك هاى او در آن زمان بسيار سرنوشت ساز بود.