5. پرهيز از غفلت
مبلغ هرگز نبايد خود را بيمه بداند. اگر لحظه اى غفلت كند سقوط مىكند، همانند يك راننده كه با وجود داشتن گواهينامه، ماشين سالم و همه امكانات بخاطر لحظه اى غفلت نابود مىشود
يكى از مراجع تقليد مىگفت: خداوند لحظه اى حافظه ام را گرفت بطورى كه حتى نام خودم را نيز فراموش كردم. آرى غفلت از مسئوليت بزرگ تبليغ عواقب شومى را در پى خواهد داشت.
خداوند متعال به پيامبرش صلّى الله عليه وآله وسلّم مىفرمايد:
اگر نسبت ناروايى به ما بدهى رگ حيات تو را قطع مىكنيم ؛
(و لو تقوّل علينا بعض الاقاويل... ثمّ لقطّعنا منه الوتين)(658)
در جاى ديگر هشدار مىدهد كه اگر لحظه اى سراغ غير ما بروى تمام اعمال تو نابود مىشود و از زيانكاران خواهى بود؛
(لئن اشركت ليحبطنّ عملك و لتكوننّ من الخاسرين)(659)
ما بايد بدانيم كه دشمنانمان زيادند و به صورت هاى مختلف زمينه غفلت و انحراف را بوجود مىآورند.
گاهى اطلاعات وارونه مىدهند: (... و قلّبوا لك الامور)(660)
گاهى مىترسانند:
(انّ الناس قد جمعوا لكم فاخشوهم)(661)
«آنان گفتند) مردم براى (حمله به) شما اجتماع كرده اند پس از آنها بترسيد.»
گاهى با زرق و برق زندگيشان:
(لا تمدّن عينيك الى ما متّعنا به ازواجاً منهم)(662)
«چشم خود را به نعمت هايى كه به بعضى از آنها داديم ميفكن.»
گاهى با رفت و آمدهايشان دلهره ايجاد مىكنند:
(لا يغرّنّك تقلّب الذّين كفروا فى البلاد)(663)
«رفت و آمد (پيروزمندانه) كافران در شهرها تو را نفريبد.»
بهر حال وسوسه ها، طاغوت ها، منافقان، اطرافيان، موهومات، حوادث تلخ و شيرين، رقيبان و حسودان و... هر كدام دامى براى از بين بردن توجه مبلغ به خداوند و غافل نمودن او هستند كه جز با عنايت خاص پروردگار امكان نجات نيست. خداوند همه را حفظ كند.