اسماء دختر عميس بن معبد از قبيله خثعم بود. مادرش هند دختر عوف بن زهير [ ر. ك: طبقات الكبرى، ج 8، ص 280؛ اسدالغابه، ج 5، ص 395؛ سيره ابن هشام، ج 3، ص 342. ] از بانوان بسيار مجلّل و خردمندى بود كه در خاندان بزرگ و باشخصيت پرورش يافت.
وى قبل از آمدن پيامبر صلى الله عليه و آله به خانه ارقم در مكه با پيامبر صلى الله عليه و آله بيعت كرد و مسلمان شد و از اصحاب باوفاى رسول خدا صلى الله عليه و آله و ياران مخلص و محرم اسرار خاندان رسالت گرديد. پس از وفات شوهرش جعفر طيار به همسرى ابوبكر و پس از او به همسرى امير مؤمنان عليه السلام درآمد و فرزندان بزرگوار و باشخصيتى چون جعفر، محمد بن ابى بكر و يحيى بن على را به دنيا آورد.
اسماء از سابقين در اسلام است و همواره زندگانى پر فراز و نشيبى داشته است. وى از بانوان مسلمانى است كه همراه شوهرش جعفر بن ابى طالب "مشهور به جعفر طيار" به حبشه مهاجرت كرد و در مدتى كه در آن جا بود، سه فرزند از جعفر به نام هاى عبداللَّه "شوهر زينب كبرى دختر اميرالمؤمنين" و محمّد و عون به دنيا آورد.