همراه امام در بازار

اميرالمؤمنين عليه السلام در ايام خلافت حضرتش بعضى روزها تازيانه اى به دست مى گرفت و در بازارهاى كوفه به راه مى افتاد و كسانى راكه در خريد و فروش مسلمانان كم فروشى و يا تقلب مى كردند ارشاد و راهنمايى مى كرد و گاهى هم متخلفين را تنبيه مى نمود. [ دعائم الاسلام، ج 2، ص 538، ح 183. ]

سفارش بازرگانان به يادآموزى

امام على عليه السلام بالاى منبر مى فرمود:

يا معشر التجار، اَلفِقه ثمَّ المَتجر، اَلفِقه ثمَّ المَتجر، اَلفِقه ثمَّ المَتجر، و اللَّهِ لِلْرِّبا فى هذه الاُمّة أخفى مِنْ دَبيبِ النَّمل عَلى الصفاء شُوبُوا اَيْمانَكم بالصِّدق "بالصدقة"، التاجرُ فاجِرٌ و الفاجرُ فِى النّار الّا مَنْ أَخَذَ الحقَّ و اَعْطَى الْحَقَّ؛

اى جماعت بازرگانان، نخست فقه آن گاه تجارت، نخست فقه، آن گاه تجارت، نخست فقه، آن گاه تجارت، به خدا سوگند، ربا در اين امت، مخفى تر از رفتن مورچه بر روى تخته سنگ هاى سخت است. سوگندها را با صداقت و راست گويى از خود دور كنيد "با دادن صدقه درآميزيد" تاجر، فاجر است و فاجر در آتش دوزخ، مگر آن كس كه حق را بگيرد و حق را بدهد. [ فروغ كافى، ج 5، ص 150. ]