عبداللَّه فرزند بشر اسلمى از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام بود كه در صفّين به شهادت رسيد. نام 'عبداللَّه بشر' در قصيده اى كه امام على عليه السلام در رثاى قبيله اسلم سروده، آمده كه حكايت از اين دارد كه وى از طايفه اسلم و مورد عنايت اميرالمؤمنين عليه السلام بوده و در صفين به شهادت رسيده است. در ضمن حكايت از 'قارى بودن' وى دارد:
- خداوند به گروه اسلم جزاى خير دهد كه با چهره هاى تابناك كنار هاشم به خاك افتادند.
- يزيد، عبداللَّه بن بشر، معبد، سفيان و دو فرزند هاشم كه صاحب فضيلت اند.
- و گروه هماهنگ به هم تافته اى كه اگر روزى تيغ هاى برّان هم در نيام رود، ستايش و ياد آنان از خاطره ها نرود. [ وقعة صفّين، ص 356. ]
به گفته شيخ طوسى، عبداللَّه فرزند بكير بن عبدياليل از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام بود. وى در جنگ صفين پرچمدار قبيله كنانه بود. [ رجال طوسى، ص 65، ش 40 "شرح حال ابى الجوشا". ]