عبداللَّه بن عقيل

به گفته شيخ مفيد، 'عبداللَّه' فرزند عقيل بن ابى طالب از مهاجرانى به شمار مى آيد كه با اميرمؤمنان على عليه السلام بيعت كرد. [ الجمل، ص 104. ]

عقيل، دو پسر ديگر داشت: يكى 'عبداللَّه اكبر' و ديگرى 'عبداللَّه اصغر' كه هر دو در واقعه كربلا همراه سيدالشهدا عليه السلام به شهادت رسيدند. [ تنقيح المقال، ج 2، ص 199. ]

عبداللَّه بن عمار

'عبداللَّه فرزند عمار بن عبد يغوث' از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام بود. [ رجال طوسى، ص 51، ش 81. ]

عبداللَّه بن عمرو بن محصن

شيخ طوسى، 'عبداللَّه بن عمرو' را از اصحاب على عليه السلام به شمار آورده است. [ رجال طوسى، ص 50، ش 52. ]

عبداللَّه بن عمرو بن معاذ

به گفته شيخ طوسى، عبداللَّه فرزند عمرو بن معاذ بن جموح از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام و از قبيله 'بنى سلمه' بوده است. [ رجال طوسى، ص 49، ش 50. ]

عبداللَّه بن عميره كلبى

عبداللَّه بن عميره كلبى، از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام و ابا عبداللَّه الحسين عليه السلام بود. [ همان، ص 54، ش 123 و ص 78، ش 28. ] وى مردى شجاع و دلاور بود كه در واقعه كربلا مجاهدت كرد و يسار "غلام آزاد شده زياد بن ابى سفيان" و سالم "غلام آزاد شده عبيداللَّه" را به قتل رساند.

پس از آن كه لشكر عمر سعد خيمه هاى ابا عبداللَّه الحسين عليه السلام را تيرباران كردند و مبارز طلبيدند. در اين موقع يسار "غلام زياد بن سميه" به ميدان آمد و مبارز طلبيد، بلافاصله 'عبداللَّه بن عمير' [ در ارشاد مفيد 'عمير' ضبط شده است. ] به جنگ او آمد. يسار از او پرسيد: تو كيستى؟ وى خود را معرفى كرد. يسار گفت: من تو را نمى شناسم و شأن من نيست كه با تو پيكار كنم، بازگرد تا 'زهير بن قين' يا 'حبيب بن مظاهر' به مصاف من بيايند.