پاسخ ديگري كه پيامبر(ص)به كارشكني‌هاي يهود داد اين بود كه از تحدّي‌استفاده كرد، يعني آنها را دعوت كرد اگر مي‌توانند مانند قرآن سوره يا آيه‌اي‌بياورند، زيرا پيامبران الهي براي اثبات پيامبري خود معجزاتي دارند، معجزه‌پيامبر اسلام نيز قرآن كريم است. پس پيامبر براي اثبات حقانيت خود از قرآن‌استفاده نمود. خداوند در آيات 23 و 24 سوره بقره مي‌فرمايد: اگر مي‌توانيدمثل قرآن سوره‌اي بياوريد. هم‌چنين در روايتي از امام حسن‌عسگري(ع)آمده است، خداوند متعال مي‌فرمايد: اگر در آنچه‌محمد(ص)مي‌گويد، شك داريد سوره‌اي مانند قرآن از تورات، انجيل، زبورو صحف ابراهيم بياوريد. اين عمل يعني دعوت به مقابله به مثل تحدّي نام‌دارد، اين تحدّي نه تنها در مكه و مدينه يعني در زمان پيامبر(ص)بلكه امروزهم ادامه دارد و براي همه زمانهاست.
روش ديگر پيامبر در برخورد با كارشكني‌ها موعظه و ارشا آنها بود. وقتي‌پيامبر(ص)متوجه شد كه يهود به عهد خود وفادار نيست و قصد فتنه دارد، آنها را در بازارشان جمع كرد و فرمود: اي گروه يهود بترسيد كه همان عذابي‌كه به قريش نازل آمد بر سر شما نازل شود. يهود بني‌قينقاع پاسخ دادند: ازاينكه با مردم بي‌خبر از فنون جنگي، برخورد كردي مغرور نباش، تو توان‌رويارويي با ما را نداري. در اين وقت آيه‌اي از سوره انفال نازل شد كه تكليف‌پيامبر را روشن كرد. خداوند در اين آيه مي‌فرمايد: به طور عادلانه به آنان‌اعلام كن كه پيمانشان لغو شده است، زيرا خداوند خائنان را دوست ندارد. از كارشكني‌هاي يهود فساد فرهنگي و اخلاقي بود، پيامبر براي نابودي‌فساد، كارهاي جدي انجام داد. پيامبر(ص)ابتدا يهود را هم به اسلام دعوت‌كردند، اما وقتي آنها پيمان شكني كرده و فتنه و آشوب ايجاد كردند، پيامبرفرمان جهاد و مبارزه مسلحانه را صادر كرد. البته فرمان جهاد فقط مخصوص‌يهود نبود و هر قبيله‌اي را كه پيمان شكني مي‌كرد، شامل بود. بر اساس‌پيمان‌نامه، اگر قبيله‌اي پيمان شكني مي‌كرد، بايد مجازات مي‌شد و مجازات‌براي مردان اعدام و براي زنان و فرزندان اسارت بود، بعضي قبايل هم‌مجازات كمتري مي‌شدند و تنها از جامعه مسلمانان اخراج مي‌شدند.