پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام)

آیة الله العظمی مکارم شیرازی با همکاری: جمعی از فضلاء و دانشمندان

جلد 2 -صفحه : 665/ 618
نمايش فراداده

مفسّر بزرگ قرآن مرحوم «طبرسى» از «ابوسعيد خدرى» در ذيل آيه (وَ مِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِى الصَّدَقاتِ...) (1). چنين نقل مىكند:

هنگامى كه پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) مشغول تقسيم غنائم بود ـ و به گفته ابن عباس غنائم قبيله «هوازن» را در روز «حنين» تقسيم مىكرد ـ مردى به نام «حرقوص بن زهير» نزد پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) آمد و به حالت اعتراض گفت: اى رسول خدا در تقسيم غنائم عدالت را رعايت كن. پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) ناراحت شد و فرمود: واى بر تو اگر من عدالت را رعايت نكنم چه كسى مىتواند عدالت را رعايت كند؟ «عمر» گفت: اى رسول خدا اجازه فرما گردنش را بزنم پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فرمود: «دَعْهُ فَاِنَّ لَهُ أَصْحاباً يَحْتَقِرُ اَحَدُكُمْ صَلاتَهُ مَعَ صَلاتِهِمْ وَ صِيامَهُ مَعَ صِيامِهِمْ يَمْرُقُونَ مِنَ الدّينِ كَما يَمْرُقُ السَّهْمُ مِنَ الرَّمِيَّةِ...» «او را رها كن، او يارانى دارد كه هر يك از شما نماز خود را در برابر نمازشان كوچك مىشمرد و روزه خود را در برابر روزه هايشان اندك مىبيند، ولى (هم اينان) از دين خدا با سرعت و شتاب خارج مىشوند آن گونه كه تير از كمان خارج مىشود...».

سپس مرحوم طبرسى مىافزايد: در حديث ديگرى آمده است كه پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) درباره آنها چنين فرمود: «فَاِذا خَرَجُوا فَاقْتُلُوهُمْ ثُمَّ اِذا خَرَجُوا فَاقْتُلُوهُمْ; هنگامى كه خروج كنند آنها را به قتل برسانيد سپس هنگامى كه خروج كنند آنها را به قتل برسانيد»، آنگاه آيه فوق نازل شد كه مىفرمايد: بعضى هستند كه در تقسيم غنائم به تو خرده مىگيرند هر گاه سهم قابل ملاحظه اى به آنها داده شود راضى مىشوند و اگر داده نشود خشم مىگيرند.

اين سخن به خوبى نشان مىدهد كه ريشه هايى از انديشه هاى اين گروه از همان عصر پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) وجود داشته است كه هر گاه منافعشان به خطر مىافتاد اِبا نداشتند كه قداست پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) را هم بشكنند.

«ابن ابى الحديد» از مسند «احمد حنبل» نقل مىكند «عايشه» از «مسروق»

1 ـ سوره توبه، آيه 58.