اين روش در ايستادگى قاطعانه اى بود در برابر شبهه هاى غرض آلود در عقايد و نظريات دينى كه از لحاظ اغراض سياسى به منظور از بين بردن روح حقيقى اسلام و كشتن آن در توده هاى مردم،عمل ميشد.روش ايشان در اين ويرانگرى پى آمد اعمال زير بود:
مقابله با امواج ناشناخته و فاسد كه اوضاع سياسى فاسد عهد امويان وعباسيان آنرا به وجود آورده بود و از طرفى معلول كشمكشهاى مذهبى و قبيله اى و قومى در دو دوره فوق الذكر بود. و از طرفى ديگر در نتيجه فكر بيگانگان،از راه ترجمه كتابهاى يونانى و فارسى و هندى از جهت پديد آمدن گروههاى خطرناك منجمله گروههاى «غلات »و«زنديقان »و«جاعلان حديث »و«اهل راى و متصوفه »،زمينه هاى مساعد براى رشد انحراف حاصل كرد.
امام صادق(ع)در برابر آنها ايستادگى فرمود و در سطح علمى،با همه مشاجره و مباحثه كرد و خط افكارشان را براى ملت اسلام افشا نمود (4) .