1- تاريخ عرب-فيليپ حتى،ص 63-69.
2- احمد عباس صالح در كتاب خود،چپ و راست در اسلام،ص 142 گويد.
شگفت آن است كه امام حسن(ع)آن پايدارى كه ازو در برابر معاويه انتظار
ميرفت انجام نداد،در مورد امام حسين(ع)گويد،حسين با حسن تفاوت داشت و از
خصوصيات پدر بسيار چيزها در او بود.حسين با كارى كه برادرش كردموافق نبود و با وى به
مجادله پرداخت و در عقيده خود پافشارى كرد.در كتاب خود موسوم به «نهضت هاى زير
زمينى در اسلام »گويد:«پس از رحلت على(ع)
شيعيان پيرامون فرزند او حسن گرد آمدند.اما او راحت را برگزيد و از حق خود با رضامندى
تنزل كرد تا فتنه اى بر پا نشود،پس از وفات حسن(ع)،شيعيان حسين را كه طالب خلافت بود
و سلطنت موروثى بنى اميه را انكار داشت مورد توجه قرار دادند.
دكتر صبحى سالم نيز در كتاب خود:«نظامات اسلامى.آغاز و تطورات آن »درص 266 نيز
نظير همين سخن را مى گويد.
3- امامت و قانونگذارى در اسلام.محمد مهدى آصفى،33.
4- بحث در ولايت،محمد باقر صدر.
5- عبد الحسين شرف الدين.ط 6/151.
6- همان مدرك ص 210.
7- همان كتاب ص 49،در شناخت مآخذ حديث از اهل سنت:سندهاى بسياردر باب اين
حديث موجود است و دار التقريب بين مذاهب اسلامى به چاپ رساله جامعى از مآخذ اقدام
كرده است عين حديث از صحيح ترمذى 2/308و اسد الغابه 2/12 با اختلاف ناچيزى موجود
است.
8- شهرستانى درين مورد گويد،ما بطور قطع مى دانيم كه حوادث و رويدادهاى بى اندازه
پيش آمد و نيز مى دانيم كه در همه جا براى همه موارد نصى وجودنداشت.و مى دانيم كه
نصوص متناهى امور نامتناهى را ضبط نمى كند،پس قياس و اجتهاد واجب الاعتبار است تا در
هر امر بتوان راهى يافت.براى روشن شدن مطلب به علم اصول عبد الله ص 295 مراجعه شود.
9- حديث ماثور حديثى است كه از معصوم روايت شود(م).
10- تابعين كسانى هستند كه صحابه رسول اكرم را ديده بودند(م).
11- محمد مهدى اصفى،مقدمه كتاب اجتهاد و تقليد،تاليف ميرزا غلامرضا ص 19.
12- همان مدرك.
13- همان مدرك ص 19 و 20.
!15
14- روش دعوت در قرآن،محمد حسين فضل الله-ط 2 بيروت ص 17.
!16 ا15- همان مدرك ص 118.
16- روش دعوت در قرآن.
17- سوره نحل آيه 125.
!17