خداوند در هر زمان، انسانهايى دارد كه بر ديگران حجّت مىباشند و چون آنان در راه خدا قدم برداشته، براى اعتلاى كلمة اللَّه مبارزه مىكنند، خداوند ياور آنان خواهد بود و شرّ دشمنان را از آنان دور مىكند. در زمان غيبت امام عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف قم و مردم آن بر ديگر انسانها حجّت هستند.
امام صادق عليه السلام مىفرمايد: «گرفتارىها و مشكلات از قم و مردمش به دور است و روزگارى خواهد رسيد كه قم و مردم آن، حجّت بر همه مردمان باشند و آن هنگام در زمان غيبت قائم ما تا به هنگام ظهور حضرتش مىباشد و اگر چنين نبود، زمين اهلش را فرو مىبرد.
به يقين فرشتگان، گرفتارىها را از قم و مردمانش دور مىكنند و هيچ ستمگرى قصد قم را نمىكند، مگر آن كه خداوند، كمرش را مىشكند و او را گرفتار درد، مصيبت يا دشمن مىگرداند. خداوند نام قم و مردم آن را از ياد ستمگران مىبرد؛ چنانكه آنان خدا را فراموش كردهاند».(6)