استضعاف زايى ويژگى استكبار است; به اين صورت كه با گرفتن توان ضعيفان، آن ها را وادار به اطاعت از خود مى كند از اين رو در منطق قرآن، استضعاف از عوامل انقلاب عليه مستكبران است و خداوند نويدهاى بسيارى به مستضعفان، براى بيرون آمدن از يوغ اسارت مستكبران داده و از كسانى هم كه نيرويى در اختيار دارند، خواسته است در رهايى مستضعفان مشاركت كنند.(49)
قرآن با واژه ى ملأ جايگاه اجتماعى استكبار و كسانى را كه از تاج و تخت آنان نگهبانى و به منظور حفظ موقعيت اجتماعى خود، حكومت استكبارى را اداره و سياست آنان را بنيان مى نهند، نشان مى دهد.
مَلاَ در لغت، به جمعيت ممتازى گفته مى شود كه چشم و دل مردم را با هيبتى كه از زر و زور و تزوير به دست آورده اند، پر كرده اند;(50) طبقه ى اشراف و حاشيه نشينانى كه همواره سخن حاكم، فرمان آن هاست و زمانى هم كه مستكبران نخواهند مستكبرى كنند، اين مقرّبان كاخ نشين به نفع مردم رضا نمى دهند. اينان كارگزاران اصلى سياست و حكومت استكبارند و گاه مستكبران، آلت دست، و مجرى مقاصد پليدشان مى شوند.(51)