بِشر بن غالب.

36بِشر بن غالب.

(... - حدود 100 ه . ق).

كنيه: (؟).

نسب: اسدي.

لقب: كوفي.

طبقه: (؟).

او برادر بشير بن غالب، راوي موثق است. روايات بشر در ميان كوفيان نقل مي شد.

شيخ طوسي وي را از اصحاب امام حسين (ع)و امام سجاد(ع) معرفي كرده و كشي نيز او را عالمي فاضل و جليل القدر خوانده است.

ابن حبان وي را در زمره ثقات ذكر كرده و ابن حجر مي نويسد: اعمش، روايات بشر را براي ديگران نقل مي كرده است.

ازدي او را متروك الحديث معرفي كرده و ابن عدي بدون جرح يا تعديلِ وى، به ذكر نام راويان او اكتفا مي كند.

بشر از: علي بن ابي طالب(ع)، حسن بن عليى، حسين بن عليى، علي بن الحسينى، بشير بن غالب و ابو هريره روايت مي كند. و از او: اعمش، عبدالله بن شريك، ابن اشوع و يزيد بن ابي زياد روايت كرده اند.

بشر از حسين بن عليي نقل مي كند: هر كس آيه اي از كتاب خداوند - عزوجل - را در نماز به حال ايستاده بخواند، خداوند در برابر هر حرف آن صد حسنه و در غير نماز، ده حسنه به او پاداش مي دهد (1) .تا ريخ وفات بشر مانند ولادتش روشن نيست، اما با توجه به طبقه روايي او مي توان گفت كه در حدود سال 100ه.ق. درگذشته است.

منابع ديگر

كتاب التاريخ الكبير 2/ 81؛ رجال برقي 8/ 9؛ الجرح والتعديل 1/ ق 1/ 363؛ كتاب الثقات 4/ 69؛ رجال طوسي 72 و84؛ لسان الميزان 2/ 28؛ شرح نهج البلاغه 4/ 248- 251؛ جامع الرواة 1/ 123؛ المعجم الموحد 1/ 150؛ معجم رجال الحديث 3/ 320.

1. الكافي 611/ 2.