اسلام غير از كفويت ديني، كفويت ديگري را لازم نميشمارد و تنها بمردان توصيه مي‌كند: بهتر است چنين صفاتي را در همسر خويش در نظر گيرند:
1- از خانداني نجيب و اصيل باشد.
پيامبر (ص) فرمود: از سبزي روي مزبله بپرهيزيد. پرسيدند: سبزي روي مزبله چيست؟ فرمود: زن زيبائي كه در خانواده بدي پرورش يافته باشد[3].
2- داراي خلق نيك باشد[4].
3- شوهر دوست باشد.[5]
4- پاكدامن و عفيف باشد[6].
5- در خانواده‌اش گرامي و نسبت بشوهرش فروتن باشد[7].
6- در غياب شوهر مال او و عفت خود را حفظ كند[8].
7- در حسب و نسب ما دون شوهر باشد[9](تا بشوهر بنظر تحقير ننگرد).
8- باكره و زاينده باشد[10](يائسه و عقيم نباشد).
9- شوهر از ديدارش شاد شود[11].
امام صادق (عليه السلام) فرمود: زن براي شوهر مانند گردن‌بند است، بنگر كه چگونه گردن‌بندي براي خود انتخاب مي‌كند. زن قيمت ندارد، نه شايسته و نه ناشايستش: زن شايسته با طلا و نقره برابري نكند؛ چون او از طلا و نقره بهتر است و زن ناشايسته با خاك برابري نكند، زيرا خاك از او بهتر است.[12]
در مباني اجتماعي و غير اسلامي هم صفاتي براي زن منتخب معين شده است. در تورات آمده است كه :
1- اختلاف فاحش بين سن زن و مرد بسيار نكوهيده است [13]
2- مرد بلند قد نبايد با زن بلند بالا ازدواج كند. مبادا فرزندانشان دراز و لاغر شوند[14]
سپس ازدواج سفيد روي را با سفيد روي نهي مي‌كند تا اولادشان زياده از حد سفيد نشوند و نيز ازدواج سيه‌چرده را با سيه چرده نهي مي‌كند.
3- يكدرجه پائين بيا و آنوقت زن بگير[15] (با مادون شأن خود ازدواج كن)
4- دو نفر كه مي‌خواهند با هم ازدواج كنند، بايد از جهات روحي، اجتماعي،آموزشي،اقتصادي متناسب يكديگر باشند[16].
5- بايد از نظر جنسي تعادلي بين آنها برقرار باشد. اگر مرد از نظر جنسي سست و ناتوان است و زن شهوي و مرد پرست،اين عدم تطابق موجب اختلافات و اختلالات فوق العاده شديد خواهد شد.[17]
6- پيش از ازدواج، بايد زن و شوهر همزباني و علائق مشترك و توافق در مورد اولاد آينده زندگي خود را مشخص كنند[18].