ربوبيت يا معلمى و سيادت

از بـرخـى فـقـرات انجيل مى توان استفاده كرد كه كلمه ((رب )) در انجيل ـ كه به فارسى معادل ((خـداونـد)) و در انـجـيل لقب حضرت عيسى (ع ) است ـ به معناى معلم , سيد, آقا و سرور به كار رفـتـه و در هـمـه فـصـول انجيل همين معنى اراده شده است .

چنان كه ((مستر جيمز هاكس )) مى نويسد: ربونى , لفظى است عبرانى , يعنى : اى معلم , و يكى از القاب معززه يهوه بود.

((386)) اما مترجمان , معلم و سيد را به ((رب )) و ((خداوند)) ترجمه كرده اند و همين امرمنشاء تصورهاى غلط درباره مقام حضرت عيسى گشته است .

ايـن در حالى است كه مى توان در چند مورد از متن انجيل كلمه ربى يا ربونى يافت كه به صراحت به ((معلم )) ترجمه شده است , از قبيل : ـ عـيـسـى بدو گفت : اى مريم , او برگشته .

گفت : ربونى , يعنى اى معلم , عيسى بدوگفت : مرا صدا مكن , زيرا كه هنوز نزد پدر خود بالانرفته ام .

((387)) ـ و در روز بـعـد يحيى با دو نفر از شاگردان خود ايستاده بود, ناگاه عيسى را ديد كه راه مى رود وگـفـت : ايـنك بره خدا.

وچون آن دو شاگرد كلام او را شنيدند از پى عيسى روانه شدند.

سپس عـيسى روى گردانيده , آن دو نفر را ديد كه از عقب مى آيند.

بديشان گفت : چه مى خواهيد؟ بدو گفتند: ((ربى )), يعنى اى معلم , دركجا منزل مى نمايى ؟((388)) ـ پس پطرس ملتفت شده , به عيسى گفت : اى استاد! بودن مادر اين جانيكوست .

((389)) ـ عيسى به وى التفات كرد وگفت : چه مى خواهى از بهر تو نمايم ؟ كور بدو گفت :يا سيدى , آن كه بينايم نمايى .

((390)) ـ پـطرس به خاطر آورده , وى را گفت : اى استاد! اينك درخت انجيرى كه نفرينش كردى خشك شده .

((391)) در ايـن گـونه موارد واژه ((ربى )) يا ((ربونى )) در متن ترجمه به موازات ترجمه اش به ((معلم )) ذكـر شده , ولى در برخى فقرات انجيل هم اين لقب (معلم , آقا و سيد) بدون كلمه ((ربى )) به كار بـرده شـده است وحضرت عيسى (ع ) مقام خود را حتى از زبان پيروانش به صراحت چنين معرفى مى كند:((392)) شما مرا ((استاد)) و ((آقا)) مى خوانيد و خوب مى گوييد, زيرا كه چنين هستم .

پس اگر من كه آقا و مـعلم هستم , پاى هاى شما را شستم , برشما نيز واجب است كه پاى هاى يك ديگر را بشوييد, زيرا به شما نمونه دادم تا چنان كه من با شما كردم ,شما نيز بكنيد.