مطالعه تطبیقی غرر در معامله در حقوق اسلام و ایران و کنوانسیون بیع بین المللی

محمد تقی رفیعی

نسخه متنی -صفحه : 118/ 8
نمايش فراداده

غرر و جهل

از جمله كلماتى كه در منابع فقهى، كتاب ها و مباحث حقوقى، گاهى از روى اشتباه و يا عدم دقّت به جاى غرر به كار برده مى شود، كلمه جهل است.

در اين جا چند سؤال مطرح مى شود :

آيا غرر مترادف جهل است؟ آيا غرر و جهل از جهت مفهوم و مصداق يكى هستند يا متفاوت اند؟ آيا جهل اعم از غرر است و يا بالعكس و اساساً بين غرر و جهل چه نسبتى وجود دارد؟

بايد توجه داشت كه واژه جهل به معناى نادان شدن، نادان بودن، نادانستن، نادانى و ضدعلم آمده است. در اين نوشتار، معناى متعارف آن كه عبارت است از: «انجام عمل از روى عدم علم و آگاهى» مورد نظر است.

پيش از اين گفتيم كه غرر به معناى خطر است و خطر، يعنى «اقدام بر عملى كه ايمن از ضرر و زيان نباشد»؛ به عبارت ديگر، چيزى كه در آن احتمال ضرر و تلف شدن باشد.