بفرمائيد تا بر آن باقى مانم .
آن جناب فرمود :« هاتِهِ » .
قال : قلت : فاِنّى اَشْهَدُ ان لا اله الاّ اللّه ُ وَحدَهُ لا شَريكَ لَه وَاَنَّ محمّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُه صلي الله عليه و آله وَاُقِرَّ بماجاء بِهِ لى مِن عِندِاللّه وَاَنَّ عَليّاً عليه السلام اِمامى فَرَضَ اللّه ُ طاعَتَه ، مَن عَرَفه كان مُؤمِناً وَمَن جَهِلَه كانضالاًّ وَمَن ردَّ عَلَيه كانَ كافِراً ، ثُمَّ وَصَفتُ الأئِمّةَ قدس سرهما حَتّى انتَهَيتُ اِليهَ .
فقال : « مَا الذى تُريدُ اَن اَتَوَلاّكَ عَلى هذا ؟ ».
يعنى : آن جناب فرمودند : « بياور دين خود را » ، پس بعد از ذكر شهادتين عرضكردم : اقرار مى نمايم به حقّيّت آنچه را كه حضرت نبوى صلي الله عليه و آله از براى من آورده است ازجانب خدا ، و حضرت امير مؤمنان عليه السلام اطاعتش فرض است ، هر كس او را بشناسد مؤمناست ، و هر كس جاهل به مقام او باشد گمراه است ، و هر كس ردّ كند او را كافر است ، پسهر يك از ائمه قدس سرهما را به مانند آن بزرگوار مدح و وصف كردم تا آنكه منتهى نمودم امامت رابه آن بزرگوار .
حضرت صادق عليه السلام فرمودند : « چه اراده دارى ؟ آيا مى خواهى تو را بر آنچه عرضهداشتى دوست بِدارم ؟ پس تو را دوست دارم » .
و فقره اخيره كه در اثبات امامت و اقرار به خلافت حضرت صادق عليه السلام است نيز مانندخبر سابق است ، أيضاً در مقام تقيّه آن جناب فرمودند : « ساكت شو » .
سومكسى كه بر امام زمان ، دين متبوعِ مرضىّ خود را عرضه داشت و امام عليه السلام قسم يادكرد بر حقّيت و حجّيت آن دين ، و تصديق بر آن فرمود ، عمرو بن حريث است ، و وى غيراز عمرو بن حريث مصاحب امير مؤمنان عليه السلام است ، و وى در نزد كشى و نجاشى و كلينى