چهارم :شريعت .
پنجم :سنّت .
ششم :منهاج .
هفتم :ايمان .
هشتم :اسلام است .
و بدان كه از براى هر يك از اين عبارات ، معنى مخصوصى و بيان جامعى است كه راجعبه سلوك و سير الى اللّه و مشى الى رضاء اللّه است ، و در هر يك از اين كلمات و عبارات برحسب مورد و استعمال ، جهت جامعه اى است كه شرع اقدس و نبىّ مقدّس از هر كسبخصوصه خواسته است و خلاف آن جائز نيست .
در شرح معنى «دين» است
و معانى مختلفه آن از آيات كريمه
امّا دين جمع آن اديان است ، و در تعريف دين مى گويند :هوالشَّريعَةُ الصّادِرَةُ بِوَاسِطَةِالرُّسُل .
و در كتاب« مجمع البحرين »است :هو وَضعٌ الهى لاُِولىِ الاَلبابِ يَتَناوَلُ الاُصُولَوَالفُرُوعَ، يعنى : دين وضع و طرزى است كه از خداوند سبحان به واسطه پيغمبران بربندگان كه صاحبان عقل و شعورند از اصُول و فروع فرض و حتم شده است كه اگر به جاىآورند نجات يابند از عقوبات روز قيامت كه روز جزا و اجر است .
و دين در آيات و روايات به معانى كثيره اراده شده است :
اوّل :به معنى اسلام است ، چنانكه حق تعالى فرمود : «إِنَّ اْلدِّينَ عِندَ اْللّه ِ اْلاْءِسْلاَمُ ».و ميت هم در قبر مى گويد : و الاسلام دينى .