چند روزاز رحلت پيامبرص گذشته بود ، مردي به خانه فاطمه س آمد و پس از شرفيابي به حضور آنحضرت ، عرض كرد آيا رسول خدا ص چيزي نزد شما به يادگار گذاشته تا مرا از آن بهره مند سازي ؟ فاطمه ص به ياد حديثي از پيامبر ص افتاد و به كنيز خود فرمود يا جاريه هات تلك الجريده اي كنيز آن صفحه نوشته رابه اينجا بياور .
كنيزبه جستجوي صفحه نوشته پرداخت ، ولي آن را نيافت ، و بازگشت و به فاطمه س گفت آن را نيافتم .
فاطمه س به او فرمود و يحك اطلبيها فانها تعدل عندي حسنا و حسينا واي بر تو ، برو آن را پيدا كن ، كه ارزش آن درنزد من همطراز ارزش حسن و حسين ع است .
كنيز رفت و به جستجوي دقيق پرداخت و سرانجام آن صفحه نوشته را در ميان خاشاك پيدا كرد و به حضور حضرت زهرا س آورد ، نوشته آن صفحه عبارت از فرازهاي زير بود قال محمد النبي ص ليس من المومنين من لم يامن جاره بوائقه ...
از مومنان نيست كسي كه همسايه اش از آزار او در امان نيست ، و كسي كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد ، به همسايه اشت آسيب نميرساند ، كسي كه به خدا و روز قيامت ايمان دارد ، سخن نيك ميگويد و يا سكوت ميكند ، خداوند انسان خيرخواه بردبار و پاكدامن را دوست دارد ، وانسان بدزبان و كينه توز و بسيار سوال كنند براي كمك مادي را دشمن دارد ، بدانكه حياء ازايمان است ، و ايمان موجب ورود به بهشت ميباشد ، و ناسزاگوئي ازبيشرمي است و بيشرمي موجب ورود به آتش دوزخ ميگردد .
/ دلائل الامامه طبري ص 1 سفينه البحار ج 1 ص 231 .