پس )على رغم آن همه سفارشات و تهديدات، قوم ثمود( شتر را پِى كردند )و دست و پايش را بريدند(، پس )صالح( گفت: )براى مدّت( سه روز در خانه هايتان بهره مند باشيد )كه بعد از آن عذاب الهى فرا خواهد رسيد(، اين وعده اى است راست و حقيقى.
در روايات مى خوانيم كه كشنده ى ناقه، يك نفر بيشتر نبوده است، امّا با اين وجود قرآن مى فرمايد: عقروها يعنى همه ى مردم او را كشتند و اين به سبب هم فكرى و رضايت سايرين از كار قاتل بوده است، زيرا از ديد اسلام، پيوند مكتبى افراد باع مى شود تا گناه هر فرد را به حساب طرفداران و حاميان او نيز بگذارند. (459)
سؤال: فلسفه ى سه روز مهلت چيست؟
پاسخ: الف: فرصتى براى توبه كردن.
ب: اهرمى براى فشار روحى و مضاعف نمودن عذاب. اگر به شخصى گفته شود كه تا 3 روز ديگر نابود مى شود، همين خبر بزرگ ترين ضربه و فشار را بر روح و روان او وارد مى آورد.
ج: دليلى ديگر بر حقّانيّت پيامبر الهى، زيرا تعيين وقت، خود از اخبار غيبى است.
1- راضى شدن به گناه ديگران، شريك جُرم آنها شدن است. (460) فعقروها
2- هشدارهاى الهى را شوخى و دروغ مپنداريد. غير مكذوب
3- توهين به مقدّسات، عذاب قطعى دارد. وعد غير مكذوب
459-وسايل، ج 11، ص 411 - 409.
460-در نهج البلاغه نيز در كلام 12 و 20، به اين معنا اشاره شده است.