آيه: 64 وَيَا قَوْمِ هَـذِهِ نَاقَةُ اللّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللّهِ وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِيبٌ
ترجمه:
و )صالح در بيان معجزه ى خود گفت:( اى قوم من! اين شتر ماده )كه به اراده ى( خداوند )آفريده شده( معجزه اى براى شماست، پس او را آزاد بگذاريد تا در زمين خدا )چرا كند و از مراتع و علف هاى آن( بخورد، و آزارى به اونرسانيد كه بزودى عذاب )الهى( شما را فرا خواهد گ رفت.نكته ها:
ناقه ى حضرت صالح از جهات زيادى استثنايى بود: (457) 1- از دل كوه بيرون آمد، 2- بدون تماس با شتر نر حامله بود، 3- يك روز تمام آب روستا را مى خورد، 4- به اندازه نياز مردم منطقه شير مى داد، 5 - مردم هيچ مسئوليّتى در قبال او نداشتند. حضرت صالح عليه السلام به مردم فرمود: من از بُت هاى شما چيزى درخواست مى كنم و شما نيز از خداى من چيزى بخواهيد، هر كدام از بت ها و خداوند كه پاسخ مثبت دادند، همگى او را مى پرستيم. مشركين پذيرفتند. خواسته آنان اين بود كه همين الآن يك شتر ماده در حالى كه ح امله هم باشد از دل اين كوه بيرون بيايد. خداوند درخواست آنان را اجابت فرمود و شتر با تمام اين شرايط از ميان كوه خارج شد. (458)پيام ها:
1- دليل و معجزه ى پيامبر الهى بايد براى مردم، محسوس، قابل فهم و در معرض ديد باشد.هذه 2- دست قدرتِ خداوند باز و او سبب ساز است و مى تواند خروج شترى را از دل كوه، معجزه ى پيامبرى قرار دهد. هذه ناقة اللَّه 3- ناقه ى صالح، معجزه اى بزرگ بود. ناقة اللَّه لكم آية 4- بايد به مقدّسات احترام گذاشت.فذروها ، لاتمسّوها 5 - اهانت به مقدّسات، عذاب فورى خداوند را بدنبال دارد.عذاب قريب457-ماجراى ناقه ى صالح در آياتى از سوره شعرا (158 - 155) وسوره قمر (31 - 27) نيز آمده است.
458-تفسير اطيب البيان.